Św. Szczepan jest wspominany w Kościele katolickim w drugi dzień świąt Bożego Narodzenia, czyli 26 grudnia. Za głoszenie wiary w Chrystusa skazano go na śmierć przez ukamienowanie.
O św. Szczepanie czytamy w Dziejach Apostolskich, czyli księdze historycznej Nowego Testamentu. Wybrano go jako jednego z siedmiu diakonów do posługi ubogim. Za głoszenie Ewangelii Sanhedryn, czyli najwyższa żydowska instytucja religijna i sądownicza w starożytnej Judei, oskarżyła go za występowanie przeciw prawu i świątyni.
W swojej mowie obrończej Szczepan przedstawił dzieje Izraela z perspektywy chrześcijańskiej. Stwierdził też, że naród żydowski stale lekceważył wolę Boga. Publicznie wyznał Chrystusa, za co skazano go na śmierć przez ukamienowanie. Dokonała tego miejscowa społeczność żydowska Jerozolimy. Samosąd na Szczepanie, który notabene też był Żydem, był sprzeczny z obowiązującym wówczas prawem rzymskim. Doszło do niego, ponieważ w 36 roku, gdy zabito Szczepana, na stanowisku namiestnika rzmskiego był wakat.
Św. Szczepan występuje na obrazach jako młody diakon w białej tunice lub w bogato tkanej szacie liturgicznej. Jego atrybutami są księga Ewangelii, kamienie na księdze i gałązka palmowa.
Z dniem św. Szczepana łączono w polskiej tradycji wiele zwyczajów. W drugi dzień świat Bożego Narodzenia odwiedzano domy sąsiadów, dalszą rodzinę i znajomych, składając życzenia świąteczne. W czasie mszy świętej rzucano w kościele zboże na pamiątkę kamienowania św. Szczepana. Wieczór 26 grudnia nazywano „szczodrym”, gdyż służba dworska składała panom życzenia i otrzymywała poczęstunek, a nawet prezenty. Po przyjęciu smarowano miodem pułap pod sufitem i rzucano weń ziarno. Jeśli zboże przylgnęło, było to dobrą wróżbą pomyślnych zbiorów.
Prześladowania chrześcijan
Choć trudno to sobie w Polsce wyobrazić, chrześcijaństwo jest obecnie najbardziej prześladowaną religią na świecie. W około 50 krajach chrześcijanie codziennie giną za wiarę. Najtrudniejsze sytuacja wyznawców Chrystusa jest w krajach islamskich. Z dokumentu organizacji Open Doors zajmującej się monitorowaniem prześladowań chrześcijan wynika, że w 2019 r. czterdzieści na pięćdziesiąt krajów najbardziej ograniczających prawa chrześcijan to te, w których przeważają i rządzą muzułmanie.
W pierwszej dziesiątce jest siedem reżimów: Afganistan, Somalia, Libia, Pakistan, Sudan, Jemen i Iran. Brutalnym, wojujący islamizm szerzy się także w Afryce i Azji. Odpowiedzialne są za to islamskie ugrupowania systematycznie destabilizujące kraje takie jak Nigeria, Mauretania, Burkina Faso, Mali, Kamerun, Niger. Atakują urzędy i instytucje rządowe oraz słabe wojsko, ale celowo także wsie z przewagą chrześcijańskiej ludności. Na ich koncie są zamordowani duchowni, splądrowane świątynie, zniszczone domy i sklepy chrześcijan, a także pomordowane całe chrześcijańskie rodziny.
Wśród krajów najbardziej nieprzyjaznych chrześcijanom są też Indie, Mjanma, Laos, Nepal, Bhutan i Sri Lanka – te, w których przeważają hinduiści i buddyści.
na podst. PAP
Zobacz też: Co to są święta nakazane?
